Broer Paul had een bericht gestuurd of we om 1 uur in West Kelowna kunnen zijn. Hij heeft een speedboot met tube gehuurd vanaf 2 uur. We gaan ons best doen. Wel slapen we een keertje uit. Om kwart voor tien rijden we de weg op. Ruim 250 km voor de wielen. Duco is de chauffeur van de dag. We raken er maar niet aan gewend. Wegen breed en glooiend. Schitterende vergezichten. Kortom genieten. Om half 1 rijden we West Kelowna in. We kopen fruit bij een boomgaard in de stad.. De toegang is net te smal, zelfs Duco komt er niet schadevrij langs. Het stikt hier van de boomgaarden en fruitstalletjes. Ook druiven worden hier verbouwd. En zijn er dus wijnhuizen. Dan nog een snelle lunch bij de A&W. Precies op tijd zijn we op de afgesproken plaats.

Niet veel later treffen we Paul met truck en Shamila. We brengen de camper naar een parking en laden alles en iedereen uit aan de waterkant, alwaar Susila en Kristina al geïnstalleerd zijn. De grote broers regelen de boot en een andere tube dan het kleine baby ding dat eerst geleverd werd. Om half 3 gaat de boot te water. Het feest kan beginnen. In wisselende samenstellingen nemen we in drietallen plaats op de tube. Eerst gaat Shamila en gooit voor de zekerheid haar armbandje naar Peter. Die kan niet vangen en het armbandje valt te water en zinkt. Even tevoren had Erik bijna de bril van Peter’s neus gestoten. Af en toe vallen er een paar durfals van de tube. Wessel valt daarbij op Duco’s neus. Soms gaat het er wild aan toe. De boot stuitert dan wild op de golven en de tube volgt. De boot is voor 7 personen. Susila en Annelies zijn geen liefhebbers en blijven op het strandje relaxen. Na een uurtje wil Shamila aan wal en stappen de dames aan boord. Ze willen wel op de tube, maar niet te hard. En dat laat Peter zich geen twee keer zeggen. Hij neemt het roer over van bravoure Paultje en laat de dames ontspannen genieten. Nadat ze weer aan wal gaan stapt Shamila weer aan boord. Bij een volgende wisseling op de tube stoot Erik de bril nu wel van de neus van Peter. Blubblubblub, weg bril. En dat is vervelend. Gelukkig heeft hij zijn veiligheidsbril van het werk meegenomen. Weer veilig aan wal is er de hoofdpijn. Een Advil en zonnebril met correctieglazen helpen. De boot wordt opgehaald evenals de camper. We rijden naar een restaurant, Original Joe’s, alwaar we met zijn tienen het avondmaal verorberen.

We nemen innig afscheid voor een paar dagen. Dan op naar de camping in Kelowna, 25 km verder. Het is inmiddels donker en kwart voor tien. Omdat we de reserveringen ergens hebben laten liggen en Peter alleen weet dat het iets met “orchard” in de naam is gaan we op zoek. Heb je enig idee hoeveel campings met “orchard” er zijn in Kelowna. Veel! Bij de derde is het inmiddels kwart voor 11 en de receptie is dicht. We zien op een bord welcome bij de ingang: Peter van Duijn. Opgelucht en moe zoekt Duco in het donker het plekje. Parkeert de camper als een professional. Erik en Peter drinken nog een biertje. De rest gaat slapen. Het is warm en Wessel, die in het vooronder slaapt heeft het erg warm. Hij gaat zelfs nog een uur buiten zitten.

Morgen naar Canyon Creek. Lieve groet.