Het eten was gisteravond weer verrukkuluk. Daarna genieten van het internet. En nog even een plons in het zwembad en de hottub. Goed voor de rug van Erik. Daar gaat het. Gelukkig steeds beter mee. Peter miste inspiratie voor een verslag over Vancouver. Dus dat volgt een dag later. 

Vandaag is de dag van het walvissen spotten. We moesten voor de verandering vroeg uit de veren. De boot vertrekt om 9 uur. We moeten 45 minuten voor aanvang aanwezig zijn. En het is een uur reizen. De wekker staat op kwart over 6. 

Voor lunch moeten we zelf zorgen. Die scoren we op Granville Island in de markthal. Al met al moeten we om 7 uur vertrekken. We nemen de skytrain naar Yaletown, lopen naar een pontje dat ons overzet naar Granville Island. Snel een aanvulling op de gesmeerde boterhammen gescoord. Keuze te over in de markthal. Dan het laatste stukje lopen naar Wild Whales Vancouver. De ruimte staat al redelijk vol met mensen, die allemaal dikke oranje/rode dikke overalls aantrekken. Wij krijgen van Rob ook zo een soort overlevingspak aangemeten. Plastic zakken voor de bagage en op naar de boot. We zijn met een groep van 32 enthousiaste toeristen. Na een korte uitleg van de kapitein varen we uit. 

De snelle open boot geeft gas zodra onder de brug door zijn. De teller geeft 35 knopen aan. Maar dat zegt ons niets. Het gaat hard. We varen het estuarium in richting Squamish. Af en toe stoppen we om te luisteren en kijken. Helaas. Na ruim 4 uur varen, met slechts een paar zeezieke kinderen, keren we onverrichter zaken terug. We hebben een paar vogels en zeehonden gezien. Maar die zagen we ook al in de haven. We balen enigszins. Maar....., we krijgen een voucher voor een herkansing. Meteen maar geboekt voor overmorgen. Dan vertrekken we om half 9, dus nog eerder op pad. 

We nemen nu de kans waar om meer kennis te maken met de markthal. We spreken 45 minuten later aan de waterkant af. Daar is een nieuwe versie van Houdini aan het werkt. Hij is erg lang van stof. Dus we zien alleen het deel waar figuranten hem in de boeien slaan. Duco wil naar kaartenwinkel in Richmond. Een wijk van Vancouver. Een van de mannen aan de balie van de camping gaf Duco dit adres. Toch nog een uurtje reizen met openbaar vervoer. Dan komt een dagkaart goed van pas. Aniek, Annelies en Peter gaan mee. Erik en Wessel gaan liever naar Gastown en de uitkijktoren van het havenbedrijf. De terugreis van de kaartenwinkel duurt iets langer. Dat komt niet door het gewicht van de aanschaf, maar doordat we eerst bij de verkeerde bushalte staan en dan komt er een volle bus voorbij. Uiteindelijk appen we de andere jongens dat we onderweg wat eten en dat zij dat ook maar moeten doen. 

Wat een verrassing als we het vertrouwde food court binnen lopen. Erik en Wessel staan net te pinnen. Helaas is dat niet om ons te trakteren. Wessel heeft nog wel schoenen bij Hudson’s Bay gekocht. Met een pas op huisadres van zijn oom Paul in Calgary krijgt hij extra korting. 

We eten allemaal iets anders aan dezelfde tafel. En dan naar de camping terug. Op de hoek is een Costco. Wij dachten een supermarkt, dus lopen naar binnen. Helaas het is een soort Makro. En zonder pas niet naar binnen. Maar.... met een handgeschreven ontheffing op het visitekaartje van de uitermate vriendelijke manager èn de belofte dat we cash betalen, mogen we naar binnen. We kopen een zak broodjes en twee bakken muffins. Bij de kassa moet de assistent manager er nog even aan te pas komen. Maar het komt goed. We hebben ontbijt. 

Moe maar voldoen verdwijnt de een na de ander tussen de lakens. Welterusten. Morgen naar Capilano. 

Lieve groet.