Het is heerlijk wakker worden in Lillooet. We hebben vandaag geen lange rit te gaan vandaag. Iets van 130 km over een mooie weg, deels door de bergen. Eerst rijden we nog naar de oude brug. Hier in de buurt visten de indianen vroeger op zalm, die ze door de wind lieten drogen. Wij zien alleen de brug. Geen indianen en geen zalmen. Wel een roofvogel. Dan volgen we route 99 in zuidelijke richting. Uren lang rijden we langs de Cayoosh creek. Bij het Seton meer is een mooi uitzichtpunt, met ....... uitzicht op het meer en de spoorlijn die er langs de oever slingert. Na twee uur nemen we afscheid van de Cayoosh, net nadat de Boulder creek erin stroomt. De Cayoosh gaat de berg op. Wij rijden door. Af en toe stijgingspercentages van 13%. De Ford weert zich kranig en brengt ons bergop en er weer vanaf. Het volgende prachtige meer is Buffy lake. Aan de noordkant liggen heel veel boomstammen, die een deel van het water aan het zicht onttrekken. We rijden langs de Joffres lakes. De camping beheerdster raadde ons aan hier een uur berg op te lopen naar het eerste meer. Het tweede meer is dan weer een uur berg op. Daar eindigt dan de gletsjer. Moet heel erg mooi zijn. Maar we vinden het te warm. Via Pemberton slingert de weg naar Whistler.

Al snel vinden we de camping waar we 5 jaar geleden stonden. Helaas geen vrije plaatsen meer. En we hebben niet gereserveerd. Er ligt een A4’tje met alternatieven. Er staan er een aantal op de weg waar we vandaan kwamen. Maar dat waren erg simpele campings. Zelfs de camping waar we vandaan komen staat op de lijst.... We beproeven ons geluk in zuidelijke richting. Ruim 25 km verder is Whistler rv park gelegen op een berg. Te bereiken via een steile weg met een paar haarspeld bochten. De volgende twee alternatieven hebben geen water, elektriciteit of dumpstation. Maar gelukkig er is plek. Full hook up. Het enige wat ontbreekt is wifi. Heerlijk.

We zoeken ons plekje. Er zijn ook nog gratis rustieke douches. Houten blokhutjes. We hebben zicht over de vallei naar het skigebied van Whistler. Door de warmte is er bosbrand gevaar. Dus vuur stoken mag niet. We warmen de Frankfurters dan maar au bain marie op, met gebruik van het gasfornuis. De laatste boterhammen moeten er aan geloven. Net als de laatste melk. Met gevulde magen rijden we naar Whistler. De grote parkeerplaats heeft nog genoeg plek voor onze 10 m lange camper. Bij Wessel, Duco en Peter komen de herinneringen weer naar boven. Na vijf jaar is er nog weinig vervaagd in ons brein. We lopen eerst naar de kabelbaan om kaartjes voor morgen te kopen. In tegenstelling tot wat we vanmorgen op de radio hoorden zijn ze geen 89, maar 60 CAD per persoon??? Het zal wel kloppen. Ondanks de hoge temperatuur slenteren we gestaag door het gezellige centrum. Hier en daar worden schoenen, kleding en een houten elandenkop voor in de kerstboom gekocht. Ijskoffie lest de dorst en met de voeten in een fontein zorgt ook voor verkoeling. Des werelds beste ijs kopen we bij Cow Icecream. Altijd lekker, maar dit ijs is super lekker. Na enig dwalen en de weg vragen komen we toch bij een supermarkt, Independent. Helaas is de parkeerplaats niet voor campers. Dus parkeert Peter op een rotonde in de nabijgelegen woonwijk. Bepakt en bezakt komen de drie musketiers, Annelies, Erik en Wessel met de voorraad voor drie dagen terug. Terug naar de camping.

Het eten is weer heerlijk. Chapeaux koks. We chillen nog wat en genieten van het uitzicht over de vallei en de bergtoppen van Whistler. Binnen wordt gepest, met kaarten. We douchen in een rustieke houten douche, wel lekker warm water en gratis.

Morgen naar Vancouver.

Lieve groet.