We hebben deze nacht niet veel ervaren van onze lawaaiige buren. Heerlijk geslapen en geen van ons heeft het koud gehad. Sterker nog het was best warm. Na een warme douche voor 1 CAD (loony) genaamd en zonder ontbijt rijden we iets na negen uur de camping af. Eerst nog de afvalwatertanks geleegd. Bij de Willow rivier zetten we ons rijdende huis neer voor het ontbijt. Er staat en gedenkteken voor 8 jongens van 16 t/m 18 jaar, die bij een kano ongeval in 1974 omgekomen zijn. Indrukwekkend.

Het is weer een warme dag, zeker 30 graden C. In Prince George bezoeken we Exploration Place. Je mag echt alles aanraken. Ze hebben er opgezette dieren die hier voorkomen. Beren, wolven, geiten, bizons, lynx, cougar en nog veel meer. Lekker zacht. Ook dino skeletten. Er is een hoek waar het verleden van deze locatie verteld wordt. Een aardige gids doet zijn verhaal en vertelt ons hoe de indianen destijds verdreven zijn. De plek ligt op de locatie waar de Frazer rivier en de Nechako rivier samen komen. Zeer lucratief voor de pelshandel destijds. Een treinmaatschappij kocht, via bemiddeling van een priester, het land van de indianen. Die wilden eigenlijk niet verkopen, omdat ze er reeds sinds mensenheugenis woonden. Voor een tiende van de normale grondprijs werden de indianen opgelicht. Toen ze realiseerden dat ze beetgenomen waren was het te laat. De huizen werden in de brand gestoken en de indianen verjaagd naar een nabijgelegen reservaat. Daar moesten ze op voorspraak van de priester een katholieke kerk bouwen. Ze moesten hiervoor een deel van het geld dat ze “verdiend” hadden aanspreken. Natuurlijk geloofden ze in hun eigen goden. Later werd het terrein een golfbaan. Toen de Canadezen tot inkeer kwamen is het terrein omgetoverd tot een memorial. Nu kunnen alle Canadezen van dit terrein genieten. Het blijft echter een zwarte bladzij in de Canadese geschiedenis.

Op naar Quesnel. Daar tanken we en eten een hamburger bij de A&W. Pfff de zon maakt het aangenaam, maar toch zetten we de airco aan. De laatste 80 km gaan op en neer met flink wat bochten. Met zijn allen zien we een kleine zwarte beer de weg oversteken. Omdat aan de weg wordt gewerkt schiet het niet op. Des te langer kunnen we van de omgeving genieten. Na Wells komen we in Barkerville aan. Dit is een herbouwd goudzoekers plaatsje met wel 150 gebouwen. Woorden schieten tekort. Geweldig, geweldig, geweldig. Er lopen figuranten die rollen spelen en naspelen hoe bijvoorbeeld goud gevonden werd, of hoe het er op school toeging. Ook is er een theater waar voorstellingen gespeeld worden. We genieten alle zes zichtbaar.

Tegen zes uur checken we in voor de camping, dit moet bij de infobalie van Barkerville. Na een korte rit komen we bij Lowhee campsite. De nog steeds lekkere rabarbertijd verorberen we in het bijzijn van een overheerlijk bakkie koffie. Vervolgens moet de watermeloen er aan geloven. Super lekker met dit warme weer.

De koks van de dag, Erik en Annelies, zetten een eenvoudige doch voedzame maaltijd op tafel. Gekookte aardappelen, sla, witte bonen in tomatensaus en hamburgers van de gril. Later in de avond wordt er nog gekaart en filmpjes gekeken. Morgen weer naar Barkerville. Chinatown hebben we nog maar half bekeken.

Lieve groet.