Het was nog even haasten vanmorgen. Het toiletgebouw is ruim tien minuten lopen. En omdat we in etappes gaan en de wekker op zeven uur stond werd het krap. Tijdens het ontbijt worden de pannenkoeken voorzien van ahorn siroop, jam of Nutella. Snel de afwas in de wasbak gelegd, alles zeevast en we vertrekken precies op tijd. Stevige schoenen en meerdere lagen kleding maken van ons serieuze wandelaars in de bergen. Hoeveel mensen passen er in een blik? Zoveel proppen ze er in een cabine van de kabelbaan. Omvallen is onmogelijk. In zeven en een halve minuten vliegen we naar boven. Om de top van Whistlers Mountain te bereiken moeten we vijfenveertig minuten klimmen. We nemen de minder steile maar wel langere route. Bijkomend voordeel is dat het erg rustig is. Al snel zien we een marmot van wel veertig cm. Niet veel later hebben we er wel zes gezien. Een enkele maakt een hoge schrille fluittoon. En dan volgt er een wedstrijd wie er het eerste in het veilige hol is. Boven op de top schieten we foto’s van de omgeving. Helaas hangt er, als gevolg van bosbranden, rook in het dal. De jongens lopen nog een top verder. De rest verkiest een sneeuwveld. Op de weg terug maken Peter en Duco nog foto’s van een klif.

Terug bij de kabelbaan wordt eerst de wc druk bezocht. Als haringen in een ton dalen we de berg af. Bij Starbucks bestellen we bij het dalstation lekkere koffie en dito ijsthee. De pannenkoeken worden met smaak verorberd.

Met de camper rijden we naar Jasper. Om het ziekenhuis(je) te bezoeken. Annelies is al een paar dagen doof aan haar linker oor. Voor haar en ons in mindere mate, heel vervelend. In het ziekenhuis adviseren ze haar om naar de naastgelegen dokterspost te gaan. Het ziekenhuis kost 870 CAD, daar komt dan de kosten voor de arts nog bij. De dokterspost kost all in 150 CAD. Makkelijke keus. De afspraak staat om 15:05 uur. We hebben dus nog even, want het is nu net 13:00 uur. We lopen door Jasper en treffen de kinderen bij een Wifi hotspot. Na wachten en wachten komt het verlossende woord, verstopte buis van Eustachius. Medicatie bij de apotheek halen. In de tussentijd nog een hoodie voor Annelies gekocht. Een kort buitje met wat donder en bliksem zorgt voor een beetje afkoeling.

Terug op de camping moeten we langs het dumpstation. Water tanken en vuil water lozen. We rijden nog langs marmot meadow. Volop actie. Een grappig gezicht om de kleine diertjes te zien eten, rennen en spelen. Terug bij onze plek blijken de stoeltjes nat en dat merkt Peter als eerste. Gevolg een meer dan natte broek. “Dat krijg je er van als je niet nadenkt”, hoort hij zijn moeder zeggen. We puzzelen en lezen dat het een lieve lust is. Na een uurtje relaxen rijden we weer naar Jasper. De Chinees, die tegenover het station zijn restaurant heeft, staat ons reeds op te wachten. We worden naar een ronde tafel met draaiplateau gedirigeerd. We bestellen een pot Chinese thee en ijsthee. Ons menu bestaat uit een aantal gerechten. Het menu voor zes personen, zo staat het op de kaart. Laat dat nou precies voor ons geschikt zijn. Toeval bestaat niet. Het smaakt weer anders dan in China en Nederland. Heerlijk. Ausgezeichnet zou een Duitser zeggen. Op de weg terug scoren de jongeren nog een ijsje bij Grandma’s. Via een voetgangerstunnel lopen we naar camperparkeerplaats. Helaas geen wild te zien. Of vallen muggen ook onder wild? Dan hebben we heel veel wild rond onze camper. Na een wijntje, boekje en puzzeltje haakt de een na de ander af.

Lieve groet.