Nadat het gisteravond stopte met regenen hebben Erik en Wessel hout gehaald voor een kampvuur. Het super droge hout heeft weinig te lijden gehad van de regen. Binnen de kortste keren staan er grote vlammen op de vuurplaats. We gaan gezellig rond het vuur. Ook nu weer komen de onderwerpen sex en drugs voorbij.

Om half elf lag iedereen in de kooi.

Het was een frisse nacht gelukkig heeft Annelies een privé kachel. De jongens in het voorboven hebben geen kou gehad. Kinderen van een echte vader? De langsdenderende goederentrein heeft net zoveel indruk gemaakt als het gesnurk van verschillende personen alhier aanwezig. Na de douche partijen in het toiletgebouw ontbijten we binnen. Het is behoorlijk fris en de wolken ontnemen het zicht op de gletsjer. Na een heerlijk ontbijt en de gesmeerde boterhammen voor onderweg, brengt Erik de camper met alle aanwezigen naar het vermaarde meer. We zijn niet de enigen. De parkeerplaats is op dit uur al aardig vol. Erik vindt een prima plek voor de camper. Tussen Chinezen, Duitsers, Indiërs en andere toeristen lopen we langs het schitterende Fairmont hotel naar het smaragdgroene meer. De gletsjers zijn nog in nevelen gehuld. Net als iedereen schieten ook wij plaatjes van deze schitterende omgeving.

Nu is het tijd voor actie. Het plan is om naar lake Agnes te lopen. Onze camping buurman had deze tocht ook gedaan en had er aardige spierpijn in zijn bovenbenen aan over gehouden. Maar wij zijn jong en goed getraind....

De wandeling begint aan het meer. Het bordje geeft 3,4 km aan. Dat moet te doen zijn. Het is echter wel bijna allemaal bergop. Onderweg gaat de zon schijnen. Het wordt allemaal nog mooier. Ook de gletsjers komen geleidelijk te voorschijn. De jonge mannen zijn snel uit het zicht. De dames en de goed getrainde vijftiger volgen op gepaste afstand. Als zogenaamde Flachlandtiroler kost het ons enige inspanning om boven te komen. Eerst komen we aan bij Mirror lake. Ook al zo helder en mooi. Nog 700 meter klimmen en we zijn bij het theehuis van lake Agnes. Het is er gezellig druk. De waterval die zich uit een stroompje vanuit het meer vormt zorgt voor achtergrond geluid. Voor het theehuis staan twee rijen mensen. De ene is voor take away en de andere is voor at table service. Het gaat niet snel want alles gaat op houtstook. Als wij bijna aan de beurt zijn komt er een tafel vrij. Dan maar lekker zitten. Zoals in een echt theehuis hoort, wordt er geen koffie geschonken. Dus bestellen we chai latte, chocomel en citroen/gember thee. Met zo een uitzicht smaakt alles nog lekkerder.

We maken nog wat foto’s met de glazen bol. De golf tees van Jan Brehm komen goed van pas. Als Peter klaar is en zich omdraait rolt de bol van de tee in het water. Gelukkig ziet Annelies dit en vinden we de glazen bol snel.

De weg terug gaat voorspoedig. Bij aanvang voelen we een paar spetters, die snel overgaan in een kort hevig buitje. Beneden bij het meer schijnt de zon weer. Hoewel duidelijk aangegeven dat niet-bewoners niet naar het toilet in het hotel mogen gaan wij toch. Hoge nood breekt immers wet.

Op de weg terug willen we nog naar Moraine lake. Helaas is de afslag dicht. Dan maar boodschappen doen. We scoren een bijl , altijd handig met al dat hout, en een cafetière. Dus hakken en koffie zetten zodra de camper weer verankert is aan de elektriciteitspaal. De nieuwe bijl doet het goed. De jongens hakken om beurten tot ze moe en bezweet zijn. Na wat snacken wordt er om de kok geroepen. Wessel assisteert Annelies. Erik doet de vis op het vuur. Niet veel later staat er een heerlijke viscurry met rijst op tafel. Mmmmmmmmm.

Aniek en Peter doen de afwas. Nog even uitbuiken en dan gaan we het nogmaals proberen om naar Moraine lake te gaan. Erik pakt het stuur. Helaas, de parkeerplaats is nog steeds vol en dus is de weg afgesloten. We besluiten om de camper op de parkeerplaats tegenover de afgesloten toegangsweg te zetten. Dat werkt. Na een een klein kwartiertje wagen we de gok. De weg is nog afgesloten, maar er zijn inmiddels wel ongeveer tien voertuigen de weg van Moraine lake af gekomen. Geluk is aan onze zijde. We mogen de weg op. Na een bochtige weg door prachtige natuur komen we bij het meer aan. Zelden heb ik zo een mooi meer gezien. Het hele reisgezelschap is het hier roerend mee eens. Twee bruidsparen laten zich uitgebreid op de gevoelige plaat vastleggen. Wij leggen elkaar en Canada vast.

Terug op de camping legen we de afvalwater en de stronttank. De watertank wordt weer gevuld. We nemen nog een wijntje bij het kampvuur. Aniek en Duco gaan internetten bij een naastgelegen restaurant. Morgen naar Jasper.

Lieve groet.