Als eerste staat Peter op. Op zoek naar het toiletgebouw loopt hij de beheerder tegen het lijf. Hij vraagt of ik iets zoek. Aan mijn handdoek en M&M toilettas moet hij dat kunnen raden. Hij vraagt of we laat aangekomen zijn. Hij was op ronde om eventuele nieuwe gasten te ontdekken. Hij had meteen beet. Het is een vriendelijke man en we praten wat. Hij gaat verder op ronde en ik ga toilet maken. Mooi goed onderhouden en nog schoon ook. En dan bedoel ik het sanitair. Fris en fruitig ga ik terug naar de familie. Na rijp beraad, besluiten we om een dag langer in Kelowna te blijven. We willen graag de fiets tocht door Myra canyon te maken. En nog zwemmen in het reusachtige meer. 

De camping staat vol met perzikbomen. Overal liggen perziken op de grond. Ze zijn heerlijk zoet. En als je ze bij de beheerder koopt zijn ze 0,50 CAD per pond. Na het ontbijt koppelen we elektriciteit, water en afvoer af. Na advies van de beheerder rijden we naar Myra canyon. De laatste 8 km gaan steil omhoog via een steenslagweg. Er staan al een aantal voertuigen. En de zon is er natuurlijk ook. Water, fruit, zonnebrand, petje en camera mee. We huren 6 ATB’s en rijden naar het startpunt. Een geel hek, zoals verteld door een Nederlandse die de verhuur doet. Het pad gaat over een oude spoorweg, de Kettle Railroad. We passeren 8 bruggen over diepe ravijnen en 2 tunnels door graniet. De route is 11 km lang. Bordjes geven informatie over het ontstaan van de spoorlijn en de brand die in 2003 een deel van de houten bruggen verwoestte. Onderweg komen we nog een slangetje tegen. Wandelaars en fietsers doe zich tegoed aan het redelijk vlakke pad. Een knap stuk werk om in dit woeste gebied een redelijk vlakke spoorlijn aan te leggen. Jammer dat de rails verwijderd is. Bij het tweede gele hek aangekomen nuttigen we het kostelijke fruit en drinken water. Op de terugweg zien we dezelfde fietster op de zelfde plek naast dezelfde fiets op de grond zitten. Met nog steeds dezelfde track assistent naast haar. Wij zouden een ambulance bellen, zeiden we nog tegen elkaar. Niet veel later komt ons een auto tegemoet. Later zien we een ambulance staan bij het eerste gele hek. Wij komen er zonder kleerscheuren en met helm aan. We maken nog een praatje met een Canadees die in de buurt woont. We vragen hem naar een wijngaard die hij zou aanbevelen om te bezoeken. Vibrant Vine wordt ons aanbevolen. En dat komt goed uit. Op de terugweg naar de camping komen we er langs. 

Duco gaat nog op jacht naar een Pokemon, voor vrienden. Bij de entree krijgen we een soort 3D brillen. De etiketten zijn zeer kleurrijk en doen het met diepte als de brillen opgezet zijn. We doen een wijnproeverij. Vijf beetjes wijn naar keuze. Met prachtige namen als: Dragon, Woops, Phoenix, Pino Grigio, Phantom. Verder was er rosé, sparkling rosé, classic sparkling, gewürztraminer, muscat en ijswijn. Je mocht er vijf kiezen. De ijswijn was de afsluiter. Bij aanschaf van een fles wijn kreeg je de 6 CAD van de proeverij retour. In de tuin was levende muziek. We snacken er wat van de Snack Shack. Wel in de schaduw, want het is warm. Als Annelies in slaap valt besluiten we naar het strand te gaan. 

We parkeren redelijk in de buurt. Vlak bij Hiawatha RV park. Daar hebben De van Duijnen 5 jaar geleden gestaan. Er is een zandstrandje met een grasveldje. Het water is lekker op temperatuur. En zeer geschikt voor Peter, je kunt wel 100 m ver lopen en je stond nog tot je middel in het water. We koelen af en rijden naar de camping. Een echt Hollandse maaltijd komt op tafel. We kunnen vast wennen, over 3 nachtjes zit het er weer op. Nog een uurtje chillen en weer maffen. Morgen naar Canyon hotspring.

Lieve groet.